Xoel López
Serpes
Serpes! Serpes!
Vinde a min
Levádeme ós bosques verdes da miña infancia

Vinde! Vinde!
Vinde onda min
E acende o musgo eterno de meu sangue

Quero sentir
Quero sentir
Aquela mordida de infinita saudade

Berra! Berra!
Berra para min

Cereixa da miña árbore primeira
Voa! Voa!
Pedra sen fin
E racha con todos, todos, tódolos segredos

Quero sentir
Quero sentir
Aquela mordida de infinita saudade

Ruxe! Río túrbido e senil
Lesma negra que se espalla
De perfecta soidade
Serpes serpes serpes

Levádeme sempre! Serpes!
Vinde onda min!