Jacques Brel
Men vergeet niets (On n’oublie rien)
Men vergeet niets, neen niets
Men vergeet niemendal
Men vergeet niets of niets
Men past zich aan, c’est tout
Nooit een vaarwel aan land en thuis
Geen enkele reis ver weg van huis
Van vergezicht tot vergezicht
Van aangezicht tot aangezicht
Geen enkele kroeg waar men zijn pijn
In drank verdrinkt om vrij te zijn
Van al dat heimwee in het hart
En alles wat de geest verwacht
Want niemand of niets ter wereld
Is er die je vergeten doet
Wat er diep in het hart gegrond zit
Da’s zo waar als de wereld rond is
Men vergeet niets, neen niets
Men vergeet niemendal
Men vergeet niets of niets
Men past zich aan, c’est tout
Geen ’k hou van jou, geen voor altijd
Geen woord van trouw, geen woord van spijt
Wat ons vervolgt waar wij ook gaan
Zijn stempel drukt op ons bestaan
Geen liefde die één enkele nacht
Wat licht en hoop in ’t leven bracht
Maar die in de vroege morgen uren
Een waan bleek en van korte duur
Want niemand ook of niets ter wereld
Is er die je vergeten doet
Wat er diep in het hart gegrond zit
Da’s zo waar als de wereld rond is
Men vergeet niets, neen niets
Men vergeet niemendal
Men vergeet niets of niets
Men past zich aan, c’est tout
Ook niet de tijd dat het verdriet
Mij duizend rijmen schrijven liet
Zelfs niet de tijd die ons vervreemdt
En rimpels voor een glimlach neemt
En ’t grote bed ook zeker niet
Dat éénmaal rust en vrede biedt
En dat ook mij op zekere dag
Met wijd gebaar ontvangen mag
Want niemand ook of niets ter wereld
Is er die je vergeten doet
Wat er diep in het hart gegrond zit
Da’s zo waar als de wereld rond is
Men vergeet niets, neen niets
Men vergeet niemendal
Men vergeet niets of niets
Men past zich aan, c’est tout