[Intro]
To infinity, and beyond
Ό,τι ζητήσεις το έχω
Δε θα σου λείψει πια τίποτα, μπέσα, eh, yeah

[Verse 1: Toquel]
«Δε θα σου λείψει πια τίποτα, μπέσα» της λέω, «ό,τι ζητήσεις το έχω»
Πήρα ένα G63, είναι τέρας, η μάνα μου λέει να προσέχω
Μεγάλωσα δύσκολα κι έβγαλα τόσο κασέρι μα ακόμα το τρέχω
Με σέβονται μέσα στη UMG, με σέβονται μέσα στο ghetto
Ζηλεύουνε οι πούστηδες, δεν ασχολούμαι, I'm like "Fuck you"
Θέλω το beef μου ωμό, A5 Wagyu
Αυτό είναι δε θέλει πειστήριο
Πάντα φτύνω δηλητήριο
Στον δρόμο φωνάζουνε μάγκα μου
Στον πύργο με λέν' όλοι κύριο (ye)
Νιώθω ξανά 15 χρονών, πόσο καλά μας μεγάλωσε ο χρόνος
Tony Montana, Don Corleone, αν μπω μες στο booth γίνομαι δολοφόνος
Το άρωμά μου είναι Louis Vuitton, αν μπω μες στο studio μυρίζει σαν δρόμος
Απ' το πράσινο punto μες στην Αχαρνών, G Class πάνω στην Ποσειδώνος

[Chorus: Toquel]
Πόσο ακόμα πάνω θα πάμε;
Δεν είναι η ζωή μου πια ίδια
Πόσοι θέλουνε να σε φάνε;
Πόσοι θα σου κλάσουν τ' αρχίδια;
Δεν είναι μάγκας, το παίζει
Δεν ξέρει πού πάει, θα πέσει
Δεν ξέρω πως γίναμε έτσι
Μα αυτό που έχω γίνει μ' αρέσει, ye
[Bridge: Bloody Hawk]
Bloody, yeah, ναι

[Verse 2: Bloody Hawk]
Ανοίγω σαμπάνιες και λέω ότι αυτό είναι μόνο η αρχή
Μα ό,τι κι αν γίνει τα πόδια μου πρέπει να μείνουν στη γη
Έχασα τον καλύτερο φίλο μου στα 17, έχω ακόμα πληγή
Φέτος έκανα καλή σεζόν, μακάρι να μπορούσε να το δει
Αλήθεια δε δίνω δεκάρα για τίποτα πια, τα μηνύματά τους μου τη σπάν
Αν δεν ήτανε για τη δουλειά μου πιστεύω δε θα 'χα τηλέφωνο καν
Δε με νοιάζουνε τα παντελόνια, ούτε μια φορά δεν έχω πάει για ψώνια
Οι μοδάτοι γελάν, στα ρούχα μπορεί μα στο rap δε μ' αγγίζουνε καν
Δεν καταλαβαίνουν τι ζητάω στα πεντάστερα ξενοδοχεία
Θέλω ένα άδειο δωμάτιο, πόσο κοστίζει η ησυχία;
Πού κολλάει ο Toquel με τον Bloody; Πίστευα πως ήταν μαλακία
Αλλά τώρα βλέπω τα κοινά σημεία, βλέπω δυό παιδιά από την επαρχία
Η φτώχεια έχει ένα δικό της στυλ, η πείνα δεν κοιτάει trap ή drill
Εγώ κι η ήττα πού και πού τα λέμε αλλά δεν μπορούμε να γίνουμε φίλοι
Η μαμά μου λέει να πάω στο ATM να βγάλω τα λεφτά, να πάω ένα ταξίδι
Αλλά αν δεν τα χάσω ή δεν τα πάρω όλα, τότε πώς στο διάολο θα γίνουμε θρύλοι;
Αρχίζω κοντεύω τον Ήλιο, αγχώνομαι
Θέλω τον Δαίδαλο να 'ναι κοντά, τα φτερά μου αρχίζουν και λιώνουνε
Πήρες 30 αργύρια, ήρθες στο τραπέζι σαν φίλος, σηκώνομαι
Όλοι ξέρουν τι θα κάνεις τώρα, άντε κάν' το να τελειώνουμε
Πιστεύω πως ό,τι κι αν βάλω στον νου μου μπορώ να το κάνω μια μέρα
Απλά στο ταξίδι για την ευτυχία φοβάμαι μη χάσω εμένα
Και νιώθω ξανά 15 χρονών, έχω βάλει τον νέο μου στόχο
Σαν φυλακισμένο κουνέλι που τρέχει μπροστά από ένα νέο καρότο
Ο δρόμος για την ψυχική μου υγεία, το ξέρω καλά, θα πονέσει
Η κορυφή είναι στενό μονοπάτι, δεν έχει για δεύτερο θέση
Κρεμάω τη νίκη μου στον ουρανό και αφήνω ένα δάκρυ να πέσει
Δεν ξέρω πώς γίναμε έτσι, μα αυτό που 'χω γίνει μ' αρέσει
[Chorus: Toquel]
Πόσο ακόμα πάνω θα πάμε;
Δεν είναι η ζωή μου πια ίδια
Πόσοι θέλουνε να σε φάνε;
Πόσοι θα σου κλάσουν τ' αρχίδια;
Δεν είναι μάγκας, το παίζει
Δεν ξέρει πού πάει, θα πέσει
Δεν ξέρω πως γίναμε έτσι
Μα αυτό που έχω γίνει μ' αρέσει, ye