İzah
Yakın Geçmiş
(Verse 1)
Şarkılar hatırlatır, geçmiş hep yakında
Arkandan kovaladıkca sen sık dişini, sıkılma hiç
Bırakma ellerini, birazcık sarıl
Ne zaman kalmadı ki sevgiler yarım yanlışların yanında?
Aldırma kim ne derse, zaten ölmiycez mi bir gün?
Seni seven sever, bu böyle, kısacık ömrün
Bir çicek al sevgiline, dalında kalsın
Ya da bir fotoğraf gönder ona, seni hep yanında sansın
Bilirsin, boştur insan, yaşlandıkca olgunlaşır
Tüm çabalar; huzurun, sükûnetin arkadaşı
Küçükken kanar dizlerin, şimdi de yüreğin
Evden kaçtığında beklersin çocuk geçmeyen süreyi
Çek kürekleri; yap kâğıttan gеmiler, uçaklar, jetler
Eğеr bir kız çocuğuysan elbet hayalin bebekler
Neyse, boş ver. Anlatmıycam kaderden, senden
Çıkarcı nedenlerden, lanet olası hayalinden!

(Verse 2)
Tek başımaydım sokakta, büyümek istiyordum
Kavgalar beni çağırdıkca sorgulamak en son işim
Şimdi korkum ölmek mi, ha? Yaşlanmaktan korkar oldum
Herkese ilgi gösterirsem bu kendimi son sevişim
Dostluklar parçalanmış, affedip son dedim ben
Neden bu kadar iyiyim söyle, kahpelikler son değilken
Elimde içki, kafamın derinliğine inme birden
Kaybolursun, yanlış anlarsın yolları bilmediğinden
Hangimiz özgürüz, hiç düşündün mü sınırları?
Kendinden hep verdin mi, çok sevdin mi kadınları?
Çok sevdin mi erkekleri? Yok çoğunun yarınları
Hangisi sevdi annen kadar? Bırak artık palavrayı!
Yarım kalır umutlar, unutsan da unutmazsın
Unutsan da hatırlarsın, şarkılar hatırlatır
Şimdi bir sigara yakalım, her yeri bulut sarsın
Unutsan da bu şarkıyı bir gün mutsuzken unutmazsın!