Gün ışığı, yumuşakça seni düşlüyorum
Sana hiç ulaşmayacak bir mektup yazıyorum
Montreal'de, günler orada daha da soğuk
Şimdi orada yaşlanıyorsun, bensiz
Gözetleme yerinde, bebeğim, bakmayacak mısın?
Rakunlarla dolu bir araba, deli olduğumu düşünüyorum
Ve şehir merkezi, bar ışıkları aydınlatıyor
Seni aradığım şehir manzarasında kayboldum

Bir mucize gibi geliyorsun, yıldız ışığıyla
Sesin çerçevedeki boşlukları yakıyor
Otoparkta dans ettim, taksiyle eve giderken ağladım
Çünkü hala adını hatırlıyordum

Ve, oh, artık aşık değilim, artık
Ama sonsuza kadar seni bana yakın tutacağım

Ay ışığı, sonsuzca seni düşlüyorum
Düşlerde boğuluyorum, sabahı bekliyorum
Loş ışık, yine barda sarhoşum
Bir yabancının elini tutuyorum, yüzü olmayan bir kalabalık

Vе sen de oradasın, ilk sefеrki gibi güzel
Bana uzanıyorsun, tekrar titriyorum
Bir anda kayboluyorsun, beni yalnız bırakıyorsun
Ama yemin ederim ellerimde gerçektin
Ve, oh, artık aşık değilim, artık
Ama sonsuza kadar seni bana yakın tutacağım

Biliyorum bu sözler şimdi hiçbir anlam ifade etmiyor
Ben bu hayalet şehirde mahsur kalmışken
Senin yumuşaklığın hala peşimi bırakmıyor
Bir gün, buradan çıkış yolunu bulacağım
Eğer fikrini değiştirmezsen, canım
Seni yanıma alacağım