[Konuşma: Eminem]
Sanırım ilk Vicodin alışım da, şey gibi, bu bi' "Ohh" hissi gibiydi
Yani kafanız tamamıyla gitmiyor ama hiç acı da hissetmiyorsunuz
Şey yapmadı— uyuşan parçalarınız oluyor işte
Bu hâlin ne zaman bir sorun olmaya başladığını tam olarak hatırlamıyorum
Sadece o hâle giderek daha çok bağlanıyordum
İnsanla bana sorunum olduğunu söylemeye çalışıyorlardı
Bense "Alın şu sikiği karşımdan. Benimle böyle konuşmaya nasıl cüret ederler? Yaşadıklarım hakkında ne bok biliyorlar? Kafayı mı sıyırmışlar amına koyayım?"
Eroin basmıyorum ya kendime, sikeyim şey yapmıyorum ya, işte, burundan çekmiyorum ya, koklu dumanlanmıyorum ya
Şöyle bi' ihtilafta takılı kalıyorsunuz: "Bu bir sorun mu yoksa eğil mi? Bu iş senin kontrolünde mi yoksa değil mi?"
Ve cidden kontrol edebildiğimi sanıyordum
Birilerinin sana verdiği şeyleri kullanıyorsun, nе bok olduklarından haberin yok
Hap gibiler, şey gibilеr— yani kullandığın bir şeye benziyorlar biçim olarak ve atıyorsun işte, anlarsın ya
Xanax, Valium, hepsi aynı işte
Anlıyor musun beni? Hepsi aynı şey, hepsi aynı yere ait, siktir et, atıyorum işte
Eğer hastaneye iki saat geç gitseydim ölebilirdim
Organlarım iflas ediyorlardı: karaciğerim, böbreklerim, alayı...
Beni diyalize bağlamak zorunda kalacaklardı çünkü hayatta kalabileceğimi düşünmüyorlardı
Belden altım işlevsiz kalacaktı, bir ay içerisinde eski hâlime döndüm
Ve gidip aynı miktarda hapı almaya başladım
Her gün evimin civarında dolaşıp "Gebereceğim lan!" diye düşündüğümü hatırlıyorum, yani... çocuklarıma bakıyorum ve tam da bunun için yaşamalıydım
Her şeyi aklımdan geçiriyordum, yeminle üç hafta boyunca yirmi dört saat uyanıktım
Hani uyumuyordum, birkaç dakikalığına kestirmiyordum bile
Sanki yeni uyanmışım gibi TV'ye bakıyordum
Motor becerilerimi geri kazanmalıydım, konuşma yeteneğimi geri kazanmalıydım
Bu bi' öğrenim süreciydi, büyüyen bir çocuk gibiydim
Sadece, bir şeyler olmadan, herhangi bir kimsenin doğal yollarla mutlu olabileceğine ya da doğal yollarla hayatını sürdürebileceğine yahut hayattan tat alabileceğine inanmıyordum
Hülasa, sadece herkese şunu diyebilirim: Her şey daha iyi oluyor, tamam mı? Oluveriyor işte