Σε μια σελίδα θα γράψω την ψυχή μου
Θα τη διαβάσεις, και θα ακούσεις τη φωνή μου
Να σου μιλάει, να σου λέει πως δεν αντέχω
Για σένα πάντα να ξεχνάς, πως σ’ έχω

Μια καρδιά από ατόφιο χρυσάφι
Που αφήνεις να πάει στράφι
Μια καρδιά που όλο πληγώνεις
Κι όταν δεν τη θες και τη διώχνεις
Θρύψαλα και χίλια κομμάτια
Τα εικοστέσσερα της καράτια

Σε μια σελίδα το δάκρυ μου θα κλείσω
Δεν έχω τίποτα να χάσω ή να κερδίσω
Και θα στο στείλω για να δεις πως δεν αντέχω
Για σένα πάντα να ξεχνάς πως έχω