Görüyorum gözleriyle öpüşüyor herkes
"İyi misin?" Aldı yerini "n'aber"in
Zaten mecburuz bi'çok şeye
Kendinden geçsen ancak sakinliyor
Kendinden geç
Geç, geç, geç, geç, geç, geç

Hafızalar tıklım tıkış bir vagon gibi
Taşıyor ağzımızdan burnumuzdan
Kavgalı gibi yol almaktan
Efsanelere dadanmaktan
Kaybolup yorulmaktan
Patlamak üzereyiz

Herkes kendi boşluğunu arıyor
Herkes kendi boşluğunu arıyor
Herkes kendi boşluğunu arıyor
Herkes kendi boşluğunu arıyor