Büyük Ev Ablukada
İkimizin oralar
Daldığım yer bin dereden derin
Beni çıkaramıyor
Sol eli bir eski mendil
Uzanıyor yerli yerinden
Yüzlerimi siliyor teker teker
Üşenmeden

Yanımıza ilişir
Seni beni aralar
Sen ben umrunda değil
Yerlerine yaraşır
Susma nöbetleri
Seslere dönüşür
İkimizin arası
Göklere üşüşür
Çekilince sular
Ve geri gelinceye kadar

Birikiyor bu anılar
Yağmurlar gibi
Parçalanmış
Bütün büyük bulutlarda