Ebru Gündeş
Adam Olsaydın
Sevdim olmadı yar
Küstüm olmadı yar
Kendini arattı
Beni bulmadı yar

Düştüm ağlamadın
Kaç kere aradım
Bir kalemde sildin
Hiç unutmadım
El dilinden bal aksa

Yine acıdır
Ayrılık pamuk olsa
Yine acıtır
Bende ki yürek sende

Olsa anlardın
Ben bir kadınım
Sende adam olsaydın
Kalbimden geçerken

Tutmadın elimden
Ben bana baktım
Ask ile yandım