Σχεδόν πενήντα χρόνια
Βάσανα και διωγμοί
Τώρα στη μαύρη αρρώστια
Ανάξια πλερωμή
Το δίκιο του αγώνα
Πολλά σου στέρησε
Μα η ζωή λεχώνα
Ελπίδες γέννησε

Τίποτα δεν πάει χαμένο
Στη χαμένη σου ζωή
Τ' όνειρό σου ανασταίνω
Και το κάθε σου "γιατί"

Ποτέ δε λες η μοίρα
Πως σε αδίκησε
Μα μόνο η Ιστορία
Αλλιώς σου μίλησε
Σκυφτός στα καφενεία
Στους δρόμους σκεφτικός
Μα χθες μες στην πορεία
Περνούσες γελαστός