Gevið ljóð og lýðið á
Fátt er um at røða
Bóndin fyrst í heimi bygdi
Harum vil eg kvøða

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Hann festi frú og flutti heim
Hann unti sum sínum lívi
Mangur lýtur av flagda ræði
At korta um ævi sína

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Og tey vóru ikki leingi saman
Til tey gótu tann svein
Góðum stundum gitin var
Og so var hann borin í heim

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Árla var um morgunin
Sólin skín so víða
Bóndin klæddist for sínari song
Hann lysti á skógin ríða

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Frændur tveir, á skógnum ríða
Av so góðum treysti
Sóu brenna heitan eld
Og hartil, fagrar kostir

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Bóndin ríður á skógnum burtur
Veit sær lítið til sakar
Visti ei, hvat heima stóð
Hans frú mundi fyri taka

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Bóndans kona frá høllum gekk
Langa leið og drúgva
Hon sá eld í fjalli brenna
Drúgvar neistar flúgva

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Fljóðið hugsar við sjálvum sær:
"Úti skal eg ikki standa
Antin her byggja fólk ella trøll
Eg fari her inn at ganga."

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Fljóðið gekk í høllina inn
Gívurin var ikki inni
Børnini tvey á gólvi sótu
Leika við silkitvinni

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Fljóðið gekk í høllina inn
Sum stórur hekk ketil yvir eldi
Børnini tvey á gólvi sótu
Og leika við silkitvinni

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Bóndans kona fyri eygum sá
Mangt man feigum granda
Svørðið hekk yvir teirra høvdi
Slíkt er ikki í landi

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Hon tók gívrinnar bæði børn
Hon ræð í ketil kasta
Brandin tók hon heim við sær
Og slíkt er ikki at lasta

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Tað leið ikki longur enn
Eina so lítla tíð
Tá mátti síggjast ein grimur gívur
Oman úr fjalli líða

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Hundar tóku at goyggja hátt
Tá gívurin kom at garði
Hon stígur á legg við stinnum alvi
Bóndans kona ei varir

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Hundar tóku at goyggja hátt
Tá gívrin at garði dró
Hon stígur á legg við stinnum alvi
Upp um kálvan tróð

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Allir veggir svigtaðu
Har hon gekk í tún
Borðar allar brotnaðu
Áðrenn hon fekk rúm

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

"Tú tókst míni bæði børn
Tá tey mundi heim at sita
Tað mátti tú vænta tær
At eg mundi tín vitja!"

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Janngerð eitur bóndans kona
Hon var ikki veik
Startið at tókust tær hondum saman
Gjørdu ein snarpan leik

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Tær ryktust bæði hart og skarpt
So er sagt ífrá
So gekk teira yndi av
At bóndans kona kom á

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Bóndin kom av skógnum heim
Tá lá gívrin undir
Tekur hann til sín bitra brand
-Hann vegur nú títt um stundir-

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Bóndin tykir í lítlan táttur
So er sagt ífrá
Hann kleyv hesa grímu gívur
Sundur í lutir tvá

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

"Hoyr tú, mín hin veldiga søta
Lat ikki harmin røða
Tað skalt tú ikki fykta syry
Snart skal eg teg grøða!"

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

"Annað mást tú, harri mín
Finna tær til ráða
Enn tú ognast smyrslið tað
Ið grøðir míni sár

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Jarngerð eitur bóndans dóttir
Tað hitt væ sprund
Hagar skal tú til ráða leita
At saðla tín hest í lund.

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Tí eg havi barst við fárligt fljóð
Øllum tykir undur
Hon hevur brotið bein í mær;
Rygg og rivini sundur."

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Tað var tá, sum oftum er enn
At harmar eru stórir
Bóndans kona bar barn í heim
Tá sløktir eldar vøru

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja

Bóndi leyt at síggja á
Hans brúður mundi doyggja
Síðan gróvu teir dreyg í heyggja
Sum dreingir í dalin hoyggja

Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja
Stíga á sínar hestar, teir springa
Hoyrast kundi langan veg sum teirra sporar ringja
Vítt um vegir, gyltnir hjálmar syngja