[Texti fyrir "Agnes og Friðrik"]

[Vísa 1]
Kalt blés norðanvindur, janúarmorgun
Er Agnes og Friðrik lögðu af stað
Kaldur stóð bændaskarinn, þeim var vorkunn
Skelfdir horfðu á axarinnar blað
Natans bróði, fylltur beysku hatri
Hönd Friðriks köld sem á ná
Presturinn hvíslar, ljúkum þessu af í snatri
Höggðu vel svo drottinn megi sjá

[Vísa 2]
Friðrik fölur stóð upp í vindinn
Orð prestsins féllu frosna jörðu á
Bændaskarinn stundi, stór er syndin
Er Friðrik lagði höfuð sitt stokkinn á
Tryllt af ótta Agnes frá sér barði
Er höfuð Friðriks búknum rúllaði frá
Blóðhlaupin augu, slef úr vitum hennar lagði
Rósin Kiðjaskarðs varð eins og hrímgrátt strá

[Vísa 3]
Breiðabólsprestur með konungs snafs í hendi
Skipaði Agnesi að standa en Agnes lá
Yfirvald Blöndal böðlinum brennivín sendi
Til að bægja efanum sálu hans frá
Hjalandi eins og smábarn í dauðann hún starði
Með afli þeir látu hana krjúpa fötum hans hjá
Blöndal keikur stóð á hæsta garði
Og öskraði "Bændur lítið upp, þið skuluð fá að sjá"
[Endir]
Natans bróðir, allan sinn styrk í höggið lagði
Blóð og þvag slettist frosinn mel á
Bændaskarinn stundi þungt, en í þetta sinn þagði
Er höfuð þeirra á stöngum fóru þar hjá