Í rökkrinu héldu hrafnarnir til
Á hendi voru með dauðs manns spil
Ég sat sem fastast og fölleitur sá
Að fyrsta sögnin geymdi ása þrjá
Og ég vissi ég hafði valið rangt borð

Með tóma vasa vonlaus ráfa um
Verð að koma mér frá skuldunum
Hér bíður aðeins eymd og kvöl
Ljósaskiltin sýnast sjúk og föl
Og ég vissi ég hafði valið ranga borg

Það dugar ekki lengur
Að ljúga svona drengur
Á fyrsta farrými út í tómið
Samt líður þér vel
En þarna úti ríður enginn
Klofvega neinum sel