Eitt fátækt ljóð við lítið lag
Mér líður seint úr minni
Þar fæddist sumarfagran dag
Við fyrstu okkar kynni
Og ljóðið, það er ljúft og milt
Um litla stúlku og ungan pilt
Er höfðu saman hjörtun stillt
Á heillabrautu sinni

Og ljóðið mitt við lagið þitt
Fær líf í höndum þínum
Það hefur marga stund mér stytt
Og stefnir huga mínum
Að öllu því sem áður var
Og okkar fundum saman ber
Það geymir mætar minningar
Í munarómi sínum

Og láttu ljóðið mitt
Sem lengst í huga þér búa
Og litla þýða lagið þitt
Með listsemd að því hlúa
Því ljóðið það er ljúft og milt
Um litla stúlku og ungan pilt
Sem höfðu saman hjörtun stillt
Og á hvert annað trúa