Menn ráfa hér um götur frekar guggnir að sjá
Gæfan virðist löngu frá þeim horfin
Og hjörtun í fólkinu friðlaust taktinn slá
Fjötruð sem steinninn brimsorfinn

Og vinnan hér er engin og augun virka sljó
Allir hafa sömu sögu að segja
Menn leita að fiskinum en finna ekki nóg
Það er fríkað að sjá heilt byggðarlag deyja

Og Anna flutti ræðu um fiskinn og slorið
Frjálsleg þar sem hún stóð
Og virtist ekki skilja óttann sem hvílir
Yfir hennar eigin þjóð

Aldrei hefur hún staðið og starað niðurbrotin
Með strenginn í brjóstinu brostinn
Það er erfit að berjast baráttuvilja þrotinn
Brotið stolt er verra en hungrið og þorstinn