[Texti fyrir "Í spegil Helgu"]

[Vísa 1]
Úfinn sjór, eins og á orgel væri leikið
Freyðandi aldan hélt í eykið
Kólgubakkinn reis og hneig
Í fjörunni aldan var feig
Nakinn ég stóð undir himninum
Grátandi rigning í sandinum
Villt skýln lutu engri stjórn
Ægi færðu tár sín að fórn

[Viðlag]
Ég gekk og horfði í spegil fljótsins
Í straumnum augun léku sér
Fljótið rann í átt till hafsins
Augunum gleymdi að skila mér

[Vísa 2]
Þú tapaðir öllu, köld og sár
Of stolt til að öskra eða fella tár
Systur þínar fölar, rauluðu svangar
Börnin hlógu eins og dæmdir fangar
Seinustu laufin félly frá trjánum
Vindurinn kyssti þau, krjúpandi á hnjánum
Fljótið það kallaði, þoldi enga bíð
Ég vissi að ég yrði að snúa við
[Viðlag]
Hryggur ég spurði spegil fljótsins
Er þetta ég eða þorpsins álfur
Ekkert svar það rann í átt til hafsins
Eins og ljúfur, hljóður sálmur