Göksel
Evire Çevire
Yıllarca kimse
Dinletemedi sözünü bana
Benim inadım inat benim gözüm kara
Hani o deli çağım
Heyecanım başa bela
Uyamadım ben bu düzene
Hey hey
Elalemden sanki bana ne
İçimden nasıl geldiyse öyle
Yaşadım gönlümce
Aldırmadan söylenenlere
Kendi bildiğimce
Onun bunun peşinde
Herkes aynı biçimde
Bense tam tersine
Güldüm alemin haline
Sonunda evire çevire
Adam etti beni yaşam