En ze keek naar het landschap, de glooiende velden
Het is altijd weer zo mooi, zei je zelf en ze draaide zich om

Ze vroeg of ik nog contract met hem had, en hoe het met hem was, waar hij woonde, waar hij was gebleven
Gaat oude liefde ooit voorbij, gaat oude liefde ooit voorbij, ooit voorbij

En ergens ver weg, achter de heuvels
Breekt er brand uit, rook rijkt tot aan de hemel
Dit was een verlaten streek, geen mens te bekennen, en ze keek naar het landschap, glooiende velden

Gaat oude liefde ooit voorbij, gaat oude liefde ooit, voorbij ooit voorbij

Gaat oude liefde ooit voorbij, ooit voorbij