Cornelis Vreeswijk
De papegaai van tante Sjaan
De papegaai van tante Sjaan
Kwam gisteren te sterven
't Is definitief met het beest gedaan
Nooit zal hij meer een vloek uitslaan
Nooit meer de mat bederven

Het was een eigenaardig beest
Hij kon 't Wilhelmus zingen
Zo'n dier is er nog nooit geweest
Zelfs bij het laten van de geest
Zei hij nog vieze dingen

Mijn tante is een nette vrouw
Met deftige manieren
Als tante zei van koppiekrauw
Kreeg zij ten antwoord: "Barst maar gauw
Zit niet aan m'n kop te klieren"

De papegaai ligt in z'n graf
Mij kan het echt niet spijten
Als tante Sjaan hem zangzaad gaf
Beet hij 't vel van haar vingers af
En tante liet hem bijten

Hij schold 'r uit voor dit en dat
Terwijl hij het voer verteerde
Hij noemde haar van alles wat
Waar tante geen begrip van had
Of niet op reageerde
De buren stonden er dikwijls van
Te klapperen met hun oren
En tante Sjaan zei: "Ja, dat kan
Dat heeft hij van m'n zalig man
Die had u moeten horen"

Nu staat hij opgezet en wel
Op het dressoir te pralen
Noemt tante nooit meer totebel
Is nu alleen nog maar een vel
Wat zaagsel en twee kralen

De papegaai van Tante Sjaan
Kwam gisteren te sterven
Het is definitief met het beest gedaan
Nooit zal hij meer een vloek uitslaan
Nooit meer de mat bederven