Ezhel
Neydik Biz
Kurt düşmüş evin içine bitiremiyom
Bir evin yükünü de bir ben götüremiyom
Taşı beni satır satır haziranlara
Al elimden götür beni haziranlara

Oy oy neydik neydik biz
Oy oy neydik neydik biz

Umudun bittiği yere akbabalar üşüşür
Çıkar öfkeni kınından asalakları düşür
Emekçiyim sürünerek geldik bugüne
Dünümüzle övünürüz böyle de biline

Oy oy neydik neydik biz
Oy oy neydik neydik biz