İkiye On Kala
Bak Kendi Kendinesin
Bu aşk boğazımı yakıyor
Dur artık yollar bi yere varmıyor
İnsan sonunda yaşadıklarına benziyor
Acısı bütün vücuduma yayılıyor
Ölüm yok yok ölünmüyor
Uzandım halıya içimden boş trenler geçiyor
Nerde o kadife hayallerin
Bi şey mi var hala beklediğin
Koştun koştun koştun
Bak kendi kendinesin