Helena Paparizou
Μεσημέρια (Mesimeria)
[Κουπλέ 1]
Θρύψαλα κι αυτή η αγάπη
Σε γυαλιά σπασμένα πάλι περπατώ, περπατώ
Δάκρυ έφερνε το δάκρυ
Σα βροχή που πέφτει φτιάχναν ποταμό, ποταμό
Αυταπάτη μεσημέρια
Τ’ άστρα να κοιτώ

[Ρεφραίν]
Μα πάλι ζω και βλέπω το φεγγάρι
Που μπαίνει απ’ τις γρίλιες
Τα σεντόνια να λούζει με φως
Γιρώντας μια σελίδα
Οι έρωτες περνάνε
Κάποιος θα `ναι για μένα σταθμός

[Κουπλέ 2]
Θα κρατήσω αναμνήσεις
Το καλό πιο πάνω πάντα απ’ το κακό
Τώρα πια δεν ψάχνω λύσεις
Τις κλειστές τις πόρτες άλλο δε χτυπώ
Και θα πάψω μεσημέρια
Τ’ άστρα να κοιτώ

[Ρεφραίν]
Μα πάλι ζω και βλέπω το φεγγάρι
Που μπαίνει απ’ τις γρίλιες
Τα σεντόνια να λούζει με φως
Γιρώντας μια σελίδα
Οι έρωτες περνάνε
Κάποιος θα `ναι για μένα σταθμός
[Γέφυρα]
Τη μια στιγμή γλυκιά ζωή
Το ζάρι τυχερό
Την άλλη εδώ δρόμο να βρω
Καινούργιο όνειρο
Και θα πάψω μεσημέρια
Τ’ άστρα να κοιτώ

[Ρεφραίν]
Μα πάλι ζω και βλέπω το φεγγάρι
Που μπαίνει απ’ τις γρίλιες
Τα σεντόνια να λούζει με φως
Γιρώντας μια σελίδα
Οι έρωτες περνάνε
Κάποιος θα `ναι για μένα σταθμός
Μα πάλι ζω και βλέπω το φεγγάρι
Που μπαίνει απ’ τις γρίλιες
Τα σεντόνια να λούζει με φως
Γιρώντας μια σελίδα
Οι έρωτες περνάνε
Κάποιος θα `ναι για μένα σταθμός