Sertab Erener
Bekle
Kanadı kabus taşır
Zemheri kanında dolaşır
İşler diline donar kalır
Ardında ümidi yorgun
Geceyi sürgün bırakır
Korkulu yüz güne karışır
Bekleyiş sonsuz ölüm gibi
İstersin gün yarın olsun
Yaban kalmasın gülün
Gözlerin sevinçli kalsın
Bekle, beni bekle geleceğim
Bekle, beni bekle döneceğim
Güneşim tenini sararken
Huzurlu bahçesinde cennetin
Neşeli çocuklar gördüm
Yüzleri rengarenk çiçekli
Kamaştı gözlerim
Bekle, beni bekle geleceğim
Dağlarda nehirlerim coşarken
Güvendesin, benimlesin, göreceksin
Ölesiye seni seveceğim
Bekle...