Taf Lathos
Καλοκαίρι (Kalokeri)
[Verse 1]
Βουτιά μεσ’ την άβυσσο το καλοκαίρι
Πάγος και οθόνη, καυτό μεσημέρι
Βράδυ αποφεύγω τη κόλαση να μη καω
Περπατώ με μια μπυρα στο χέρι
Φτάνω σε γνώριμα με άγνωστους μέρη
Ολοι οι γνωστοί διακοπές με το ταίρι
Κάθομαι λιγο και σκέφτομαι για τη ζωή μου πως θα ηταν ζωή αν θα φέρει
Προβληματίζομαι, φεύγω απ' τον κόσμο
Μα βλέμμα μίζερο δε θα τους δώσω
Κάποιοι κοιτάν' κινητά και άλλοι δίνουν φυτά
Μα εγώ τρώω μια τσίχλα με δυόσμο
Αυτή η πορεία δε ξέρω που βγαίνει
Νιώθω το σπίτι μου να μη με θέλει
Φτάνω στο Κέντρο και νιώθω πως είμαι στον τόπο του εγκλήματος για ό,τι πεθαίνει
Ό,τι ψηλά κουβαλάω θα τα δώσω
Λίγο πιο ανάλαφρος θέλω να νιώσω
Και στα στενά που φοβόμουν να επισκεφτώ μη σε βρω
Το όνομα σου, τα ηχεία στα ντουβάρια θα χώσω
Άλλαξα πόστο
Οι μνήμες μου κόβουν τα πόδια μα δρόμο έχω τόσο
Πρέπει να φτάσω εκεί που υπάρχουν οι φόβοι μου, να μη κολλώσω
Δίψα όμως έχω στα χείλια
Γύρισα πίσω στο μπαρ που θυμίζει Ελπιδα
Βάλε στο ποτήρι μου αλάτι να δω αν μαγαπα πίνοντας μια ξυνή μαργαρίτα
Πόνος στα στήθια
Είναι η καρδιά μου μεγαλη στου θώρακα τη φυλακή
Γι’ αυτό φτερουγίζει, δε είναι απ’το άγχος
Πάντοτε ήθελε να ‘ναι πουλί
Γύρισα σπίτι και η νύχτα μου αρκεί για να εκτιμήσω το κάθε πρωι
Που δε δουλεύω για κάποιον πέρα απ' τον εαυτό μου και ας ήμουν γονιός και οι γονείς μου παιδί
Είμαι τώρα παιδί και με τα παιχνίδια μου παίζω
Σκοτώνω κακούς στην αυλή
Ανάβω το τζάκι μου και περιμένω τον Αγιο Βασίλη να 'ρθει να καεί
Αν και λείπω, 6 παρά σταματάει το ρολόι
Οι μπαταρίες έχουν δίκιο
Είναι οι φωνές που ακούω απο κάτω ή απέκτησα κι άλλο φανταστικό φίλο;
Ήρθε και λείπω
Ακούω λεωφορεία να περνάνε
Γρυλίζουν σα το σκυλί
Μάλλον πονάνε απο το βάρος που μας κουβαλάνε
Φαντασου και είναι Κυριακή
Φτιάνω καφέ να μου πει την αλήθεια
Στη μάνα μου ψέματα είχε πει η χαρτορίχτρα
Με ορθάνοιχτα μάτια κάτω κατεβαίνω να δω αν τα σκαμπό και τα αρχίδια μου είναι ευθεία απο συνήθεια
Μοιάζουνε όλα τα ίδια κι αυτό είναι το πρόβλημα αν θες την αλήθεια
Γι' αυτο δε κοιμήθηκα και έμεινα ξύπνιος να μου φέρνει ο Μορφέας λίγη παραμύθα
Είναι γλυκιά του τσιγάρου η πίκρα
Νιώθεις πληρότητα για μια στιγμή
Γι’ αυτό δε καπνίζω όταν κάνουμε σεξ ή όταν βρίσκομαι πάνω σε κάποια σκηνή
Θέλω τροφή, χειμώνας το δάκρυ δε βγαίνει
Ήλιος πολύς και στεγνό καλοκαίρι
Γίναμε τέρατα να επιβιώσουμε μεσ’ τα μπουντρούμια μας ξένοι
[Chorus]
Βουτιά μες την άβυσσο το καλοκαίρι
Πάγος και οθόνη, καυτό μεσημέρι
Βραδυ αποφεύγω τη κόλαση να μη καω
Περπατώ με μια μπυρα στο χέρι

Βουτιά μες την άβυσσο το καλοκαίρι
Φτάνω σε γνώριμα με αγνώστους μέρη
Όλοι οι γνωστοί διακοπές με το ταίρι

Βουτιά μες την άβυσσο το καλοκαίρι
Πάγος και οθόνη, καυτό μεσημέρι
Βραδυ αποφεύγω τη κόλαση να μη καω
Περπατώ με μια μπυρα στο χέρι
Κάθομαι λίγο και σκέφτομαι για την ζωή μου πως θα ήταν ζωή αν θα φέρει

[Outro]
Μ’αγαπά μα δε ξέρει