Taf Lathos
Κατερίνα (Katerina)...
[Verse 1]
Για 'μένα σημαίνεις κάτι ανώτερο...
Ξέρω πώς είναι να κλαις μονάχα από γόητρο
Ξέρω πως στο τέλος είναι ανώφελο, μα θα φύγω μακριά σου για να πάω σ' έναν κόσμο τρισχειρότερο!

[Verse 2]
Ελπίζω πού και πού να με θυμάσαι
Βασικά ξέρω πως θα με θυμάσαι
Σαν μια άσχημη ανάμνηση που ερχόταν δίπλα σου τα βράδια και σου κράταγε το χέρι ώστε να μη φοβάσαι!

[Verse 3]
Πριν από τρία χρόνια σε ερωτεύτηκα
Μπορώ να σου πω ότι μπερδεύτηκα...
Μα τρία λεπτά σε κοίταξα στα μάτια...
Μια άσκηση για να μη γελάμε ήτανε ο λόγος που μαγεύτηκα...

[Verse 4]
Μα δε με μάγεψαν τα μάτια σου
Έχω να το λέω, μέσα τους είδα την ψυχή σου!
Και γ*, έχεις την πιο υπέροχη ψυχή που έχω δει!
Μην ακούσεις ποτέ τη χυδαία άποψή τους

[Verse 5]
Και να θυμάσαι πως δε σ' έβρισα ποτέ μου
Ακόμα κι όταν είχα νεύρα, αυτό να το ξέρεις
Αντιθέτως έβριζα τον εαυτό μου που δεν έκανα τίποτα τις στιγμές που σ' έβλεπα να υποφέρεις!
[Verse 6]
Αυτό ακόμα με στοιχειώνει...
Αν έκανα μ*, συγγνώμη
Συγγνώμη, σ' αγαπώ ακόμη!

[Verse 7]
Είσαι κομμάτι μου ακόμη και για πάντα
Πόσα βράδια ήμουν ζάντα;
Πόσα;
Βράδια για να μη σε σκέφτομαι την έβγαζα μέσα στα πάρκα, πόσα; Κοίτα τον μαλάκα!
Δε θα γύριζα εκεί ούτε για πλάκα!
Γ* εκείνη την ημέρα στα σκαλοπάτια!
Σου έλεγα τι νοιώθω, δε με κοίταξες στα μάτια!
Δε με κοίταξες καθόλου κι εγώ δεν έπαιρνα ανάσα!
Γαμώ την π*, έκλαιγα δυο μήνες standard!

[Verse 8]
Ή μετά στο party θυμάσαι;
Θυμάσαι τότε που σου 'πα μια αλήθεια;
Δε με πίστεψες, νόμισες πως ενώ έκλαιγες, εγώ θα 'ρχόμουνα να σου πούλαγα μες στη μάπα παραμύθια!
Τότε άρχισα την πιο κακή συνήθεια...
Επιτέλους ξέρεις την αλήθεια!
Κατέστρεψα τον εαυτό μου για εκείνη τη γ* τη νύχτα ! Επιτέλους το είπα, το είπα!

[Chorus]
Δε σου είπα ψέματα ποτέ...
Κι ό,τι κάνω δεν το κάνω για βιτρίνα
Σ' αγαπώ ακόμη κι ό,τι εχω γράψει
Να ξέρεις πως όλα είναι για 'σένα Κατερίνα...
Δε με νοιώθεις, κι αν με νοιώθεις
Μίλα μου όσο προλαβαίνεις
Αύριο θα φύγω απ' τη ζωή σου μια για πάντα!
Ίσως τότε εκτιμήσεις το για 'μένα τι σημαίνεις...

[Verse 9]
Ναι!
Κατάλαβες τι λέω;
Πώς να μη θυμώσω όταν για μήνες στο γαμημένο περιθώριο πεσμένος κάτω στον πάτο μόνος κλαίω;
Να πιστεύω πως κάπου φταίω!

[Verse 10]
Δεν έβαλα ποτέ μου πρώτο εμένα, ποτέ!
Θυμάμαι ακόμα κάθε μου κουπλέ, κάθε κουπλέ...
Είναι ένα δάκρυ από αυτά που έχυσα
Μα εσύ δεν το έμαθες ποτέ, ποτέ...

[Verse 11]
Κι όταν μου λες πως σου αρέσουν τα κομμάτια μου...
Τέτοιο συναίσθημα δεν έχω ξανανοιώσει!
Είναι σαν να δέχεσαι ένα μέρος από ό,τι νοιώθω!
Και να μην έχεις την πρόθεση για να το μειώσεις!

[Verse 12]
Και ναι, έχω ψυχολογικά
Χώρισα τρεις τύπισσες από 'σένα μετά!
Γιατί έψαχνα μέσα σ' αυτές να βρω κάτι από 'σένα...
Μα κάποια πράγματα απλά δεν είναι δυνατά
[Verse 13]
Το πόσες φορές άκουσα απ' όλους «Δεν αξίζει!»...
«Είναι πουτάνα», λένε, «και καριόλα!»!
Δε με νοιάζει τίποτα απ' αυτά που λένε!
Και ξέρεις πολύ καλά ματάκια μου, πως εγώ τ' απέρριψα όλα!


[Verse 14]
Αν πρέπει να σου πω κάτι τελευταίο...
Πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοπώ
Συμβόλισες τρία χρόνια της ζωής μου και μ' έκανες ό,τι είμαι
Άρα για αυτό σ' ευχαριστώ

[Chorus]
Δε σου είπα ψέματα ποτέ...
Κι ό,τι κάνω δεν το κάνω για βιτρίνα
Σ' αγαπώ ακόμη κι ό,τι εχω γράψει
Να ξέρεις πως όλα είναι για 'σένα Κατερίνα...

Δε με νοιώθεις, κι αν με νοιώθεις
Μίλα μου όσο προλαβαίνεις
Αύριο θα φύγω απ' τη ζωή σου μια για πάντα!
Ίσως τότε εκτιμήσεις το για 'μένα τι σημαίνεις...

[Interlude]
Και μπορεί να νομίζεις πως είμαι υπερβολικός σ' αυτό. Αλλά κάθε κομμάτι που 'χω γράψει... Πραγματικά είναι για 'σένα. Να το ξέρεις

[Verse 15]
Είχα πει «Τέλος στο έπος!»!
Μα τα έπη ποτέ δεν τελειώνουν'!
Εσύ ήσουν' το έπος, εσύ ήσουν' τα κύματα
Εσύ ήσουν' το «Πάντα» στο «Εδώ» μου

[Verse 16]
Εσύ ήσουν' ο μόνος σύντροφός μου ρε τις νύχτες
Εσύ τ' απωθημένο!
Εσύ στις σκέψεις μου υπήρχες
Εσύ ήσουν το μπλε του ουρανού μου κι εσύ το μοτίβο της καταχνιάς που με έτρωγε για μήνες!

[Verse 17]
Εσύ ήσουν το «πέσαμε» στο «γρήγορα»...
Εσύ ήσουν το «Χίλια» μου στο «Μάτια»...
Πίσω από το διαμαντένιο δάκρυ τα αισθήματα που ένοιωσα κρύβονται σ' άλλα χίλια μου κομμάτια!

[Verse 18]
Δεν μπορώ να γράψω αρκετά καλά
Για να τιμήσω τη μορφή σου, είναι μακάβριο!
Μου λένε όλοι πως μου φέρθηκες σκατά!
Τους λέω με σιγουριά πως θ' αλλάξεις σ' ένα αύριο!

[Verse 19]
Αν κάποτε αισθάνθηκες για 'μένα κάτι
Παραπάτησα και το 'χασα στη στροφή...
Ακόμα και αν ήταν φιλικό ή και απάτη
Θα 'ρθει να με βγάλει απ' την αιώνια φυλακή!

[Verse 20]
Το ξέρω...
Μ* και συγγνώμη!
Μα τη νύχτα που έπεσα δε μου 'δωσες το χέρι σου!
Απλά πάρ' το απόφαση για πάντα!
Το πεφταστέρι μου
Θα 'ναι και πεφταστέρι σου...

[Chorus]
Δε σου είπα ψέματα ποτέ...
Κι ό,τι κάνω δεν το κάνω για βιτρίνα
Σ' αγαπώ ακόμη κι ό,τι εχω γράψει
Να ξέρεις πως όλα είναι για 'σένα Κατερίνα...

Δε με νοιώθεις, κι αν με νοιώθεις
Μίλα μου όσο προλαβαίνεις
Αύριο θα φύγω απ' τη ζωή σου μια για πάντα!
Ίσως τότε εκτιμήσεις το για 'μένα τι σημαίνεις...