Pewne rzeczy robisz tylko po to
By przekonać się, jak okropnie się przez nie poczujesz
Czasem próbujesz zatrzymać czas
Aż symbole zlewają się w rozmazany wir

Ale jestem tylko zepsutym automatem
I robię rzeczy, których na prawdę nie chciałem

Długa, czarna noc
Poranny chłód
Wciąż tu jestem
Ale wszystko jest stracone

Przygazuj do urwiska
I walnij w hamulec
Niektórzy rozbijają się dwa lub trzy razy
I uczą się na swoich błędach

Ale my jesteśmy tymi, którzy w ogóle nie zwalniają
I nie mamy nikogo, kto złapie nas, gdy spadniemy

Długa, czarna noc
Poranny chłód
Wciąż tu jestem
Ale wszystko jest stracone
Czuję burzę każdej nocy
Nadzieja mniе mija
Wywołując halucynacje cienistego gaju
Do którеgo Judasz udał się na śmierć

Rozwiń czarny, aksamitny obrus ołtarza
Narysuj Bafometa białą kredą
Źle traktuj swoich ministrantów wystarczająco długo
A oto co dostaniesz

Smutny i zły, nie mogę się nauczyć dobrego zachowania
I dalej nie będę potrafił się zachować w ciemnosci grobu

Długa, czarna noc
Poranny chłód
Wciąż tu jestem
Ale wszystko jest stracone