(Απεθαντος)
Ούμε ένα σκοτεινό βαρύ χειμώνα στο πατάρι
Επιθυμίες που δεν έγιναν ποτέ είμαι ενα πέφτω απο τα σύννεφα στο χωμα με ενα μπουκαλι ουισκι και 22 πληγές , τα παιδικά μου σκίτσα δεν τα γεμιζα με χρωματα ζωγράφιζα με μαυρο όλες τις άσχημες στιγμές οτι είπα μελαγχολικά τα ξημερωματα κάτω απο το μαξιλάρι να μην ακούγα φωνές ήμουν , γυρίζουμε την τελευταία σκηνη τοση σιωπη που οι χτυποι της καρδιας μου ματώνουν τα αυτιά οτι φοβάμαι το έχω μέσα στο κουτί και περιμενω την πανδωρα να κανει λάθος ξανα , απόψε ανέτειλε ο ήλιος δίχως φως αργησε η ομιχλη δεν υπαρχει γυρισμος οποτε πιες αυτο και ελα μαζι μου στο φεγγαρι να γίνουμε φωτιά και να χαθουμε σαν καπνός , βγηκα μια βολτα στην βροχη με ενα παραπονο μαζί που οσο το 'διωχνα αλλο τόσο το είχα αναγκη θυμάμαι τα δικά μου και γυριζω πίσω παλι σαν να γίναν όλα χθες οσο πέρασε ο καιρος , όλα δικά μου σε μια νύχτα αλλά για λίγο μεθυσμένος κοιτάζω τα αστέρια απο την βεράντα οτι σου λείπει θα γυρίσει όταν φυγω όλα δικά σου σε μια νύχτα αλλά για παντα
Όλα η τίποτα όλα τελειωνουνε σήμερα ποτε μου δεν ανοίχτηκα μέχρι εκείνο το σημείο που ήθελα στο χρόνο γυρίζω πίσω όχι να αλλάξω κάτι να να το ξαναζήσω είπα θα ρισκάρω τι και αν δε γυρίσω και χάθηκα νύχτα στα σύννεφα
(ΠαιΦαν)
Ζωντανά γυρνάνε χρώματα
Σταμάτησε το ρολόι τα ξημερωματα
Που χάθηκαμε πάλι δεν βρήκα μια την ώρα να έρθω κοντά σου να πάμε σε άλλη οντότητα
Το φως γαλήνη ήταν σκοτεινή σαν εκείνη χαμένη σε παράνοια για αλλοιωμένη μνήμη μα ήταν ανάμνηση που ο χρόνος δεν σβήνει υπάρχει σαν κακό και πίκρα στα χείλη αφήνει
Σε μια πολυκατοικία που τα πάντα είναι κρύα περιφέρομαι παντού από γωνία σε γωνία
Σαν την άδικη κατάρα πάλι τα κάνα μαντάρα
Δεν θα ζητάγα πότε ηρεμία σαυτην τη μπάρα
Χρώμα κόκκινο σαν την φωτιά
Μια σκιά με παρακολουθα
Το τώρα είναι αυτό που με φτάνει ψηλά
Και ας πέσω μετά δεν πειράζει ρε μαγκα
Τι περιμένεις εδώ κοιτάς στα μάτια ένα απέραντο κενό και ζητάς κάτι ;
Το μίσος είναι αυτό που με κρατάει σιωπηλό
Αγχη πόνος ενοχές λάθη
Για σενα μια ζωή ολοκληρη
Και άμα πεθάνω αύριο για σένα και στην κόλαση
Και αν ακόμα με ακούς είσαι το αίμα η φλέβα μου η καρδιά και ο νους
(Απεθαντος)
Όλα η τίποτα όλα τελειωνουνε σήμερα ποτε μου δεν ανοίχτηκα μέχρι εκείνο το σημείο που ήθελα στο χρόνο γυρίζω πίσω όχι να αλλάξω κάτι να να το ξαναζήσω είπα θα ρισκάρω τι και αν δε γυρίσω και χάθηκα νύχτα στα σύννεφα