Θυμάσαι που σου ‘λεγα
Για ένα εκατομμύριο ευρώ και κάτι;
Ακόμα το ψάχνω!
Οι φίλοι μου ακόμα δουλεύουνε βράδυ
Και βράζω

Με λένε Βάγγο
Και εκεί που νομίζω πως πάτο έχω πιάσει
Γίνεται κάτι και πέφτω όλο
Και πιο χα χα χα χα χαμηλά
Πετρέλαιο βρίσκω πάντα μεταφορικά
Γιατί αν έβρισκα πετρέλαιο
Σιγά μην είχα πρόβλημα με λεφτά
Και να βγω δεν μπορώ
Γιατί δε βγαίνω και πλούσιους φίλους δεν έχω
Και υπάρχουν κάποιες φορές
Που λες
Που δεν μπορώ να ‘χω
Στιγμές καλές
Γιατί οι αντοχές μου
Οι οικονομικές
Δεν φτάνουν ούτε μέχρι
Το περίπτερο
Και εκεί που νομίζω
Πως όλα δε γίνεται
Να γίνουν χειρότερα
Τα live μου
Ακυρώνονται
Απότομα
Μα εμένα δε νοιάζει που λες να γίνω πλούσιος
Ποτέ
Να ζήσω αξιοπρεπώς θέλω
Και το αν θα βγω να μη νοιάζει
Για να δίνω βάση σ’ αυτά που όντως έχουν βάση
Δεν έχω μία..
Χίλια συγγνώμη μα δεν αλλάζω γνώμη
Εγώ προσωπικά δε σταματάω να
Κυνηγάω το καλύτερο σε ένα κόσμο μίζερο
Με ένα level δύσκολο
Ψάχνω πάντα κίνητρο να
Κάνω, μόνιμα, όνειρα, σχέδια φιλόδοξα
Είτε με απλότητα είτε με υπερβολές
Όλα είναι γύρω μου δικές μου επιλογές
Και ενδιάμεσα ο,τι με φοβίζει, ό,τι με φοβίζει
Πιο πολύ να με εθίζει
Χαμογέλα μου γλυκά, όλα θα παν’ καλά
Δεν παίζει να γλιτώσουμε απ’ τα όμορφα
Κι αν μην έχεις μία κι ας μην έχω μία
Ακολουθεί η Άνοιξη τελεία…