[آلبوم پرواز | متن آهنگ «تموم شده» از رضا پیشرو و کامیار]
[مقدمه: کامیار]
روزا خوابم، شبا بیدارم
وای چه کنم از دست تو، رسم تو
دیگه بسه، شدم خسته
نمی‌خوام بکِشم من زجرشو؛ نزن حرفشو
[همخوان: رضا پیشرو]
من همون عشقی‌ام که طاقتت می‌گفت نرو توش
تو بهشتی که از دوریات نمه‌نمه سوخت
نگو رحمِت کو؟ سرم رو قلبت بود
وقتی خواستمت نموندی پیشم، نبودی دردت بود
همه اشکا و زخمام، سرمای تنت موند
رو اون دستا که خواب و بیداری رو سرت بود
نگو رحمِت کو؟ سرم رو قلبت کو؟
وقتی خواستمت نموندی پیشم، نبودی دردت بود
[قسمت یک: رضا پیشرو]
می‌دونی
سعی می‌کنم یادم نیاد
ما گفتیم تموم شدش
حالا دیگه تماسی نمونده غم گلوم پُره
هنوز دورت شلوغه، تموم کنش دروغه
یه وقت دیگه حرف بزنیم، تموم شده وجودت
هنوز فکر می‌کنم میای با اولین پرواز
چیزی توم عوض نمیشه با سَم‌ترین سَم‌ها
تو هم‌ترین گرما بودیم با بدترین سرما
دوریم از هم که بری بگردی با خزترین جلدا
چمدونت اینجا مونده نی اندازه دوری
همین‌طور پیرهنی که یقشو پاره کردی
وقتی با مشت می‌کوبیدی تو سینه‌ام
و با اشک بهم می‌گفتی
سیزده واحد کوشی؟
گفتم دیدم خواب خوبی
باورم کن بسته به دیوار زدن زل
باز ترحم ندارم چون هست پاک‌تر از تو
پاک‌تر از من، گفتی بندها وا شن از هم
چرا اومدی بهت بگم راحتم کن
هرکی اومد جلو گفتم فاک فقط تو
ببین چقد داغونم که منو تو خواب قلم بُرد
زدیم به ساعتم زل ولی پام لگد شد
انگار می‌خوای بدی واسه جبران فقط فحش
[پل: کامیار]
احساس می‌کنم هزار تا بهانه تو سرته
بود هرجا نیازم داشت، تنهایی راحت باش
تکرار می‌شدم پی ثانیه‌هایی که غمته
هرجا می‌بالم باز، بیدارم تو هر فاز
تو دادی درد و بهم، نمی‌خوام ترحمت
سیاهی تو قلبته، غم من هدفته
تو با من سردی هی، آخه تو هستی کی؟
شبا که خوابته، لعنت تو این رابطه
[همخوان: رضا پیشرو]
من همون عشقی‌ام که طاقتت می‌گفت نرو توش
تو بهشتی که از دوریات نمه‌نمه سوخت
نگو رحمِت کو؟ سرم رو قلبت بود
وقتی خواستمت نموندی پیشم، نبودی دردت بود
همه اشکا و زخمام، سرمای تنت موند
رو اون دستا که خواب و بیداری رو سرت بود
نگو رحمِت کو؟ سرم رو قلبت کو؟
وقتی خواستمت نموندی پیشم، نبودی دردت بود
[قسمت دو: رضا پیشرو]
بوت هنوز اینجاست
یادآور خاطرات کودکیا کو دوام؟
حالا فقط جای کبودی‌ها مونده رو رگا
هیچ جوره این آدما در نمیان خوب از آب
از صحنه میام رو مَتام
هردومون خراب کردیم
گنگ بودیم، خلاف سنگین
سنگ بودیم، جواب منفی
توی درد بودیم، در آب‌بندی
تو لک بودیم، یه هیچ بزرگ
تنهاترین قلب زمین
اما گاهی مجبور میشی
به هر رفاقتی دست بزنی
تو قدم برمی‌داری؟
رو تنم سر می‌زاری؟
یا میگی تله‌ست و درمیاریم
مسخره‌ست شب بیداریم
ببین سرنوشت و وقتی چشاتو ور می‌داری
اینا همه غمِ عشقه که همه تشنه تو در و دیواریم
نمی‌دونی چقدر سخت گذشته؛ جای خالیت اینجاس
صدا خِش‌خِش و زیر پاهام حس می‌کنم؛ ما تو پاییز این‌بار
[همخوان: رضا پیشرو]
من همون عشقی‌ام که طاقتت می‌گفت نرو توش
تو بهشتی که از دوریات نمه‌نمه سوخت
نگو رحمِت کو؟ سرم رو قلبت بود
وقتی خواستمت نموندی پیشم، نبودی دردت بود
همه اشکا و زخمام، سرمای تنت موند
رو اون دستا که خواب و بیداری رو سرت بود
نگو رحمِت کو؟ سرم رو قلبت کو؟
وقتی خواستمت نموندی پیشم، نبودی دردت بود
