[Intro]
Ένα ένα,λέγομαι Bloody Hawk
Και κάπου εδώ οι σύνθετες γραμμές φτάνουν στο τέλος τους
Ευχαριστώ όλους όσους με στήριξαν
Και όλους όσους θα ακούσουν τη δουλειά και θα με στηρίξουν μελλοντικά
Όλο το LP είναι αφιερωμένο στον Παντελή
Ένα άτομο που ξεκάθαρα διαμόρφωσε σε τεράστιο βαθμό τον Νίκο
Ευχαριστώ πολύ...

Ένα ένα
Γεράκι λέγομαι

[Verse 1]
Είναι,είναι το τελευταίο φτερούγισμα και λέει
Γεράκι χάρηκα
Δίνω ό,τι έχω σε σένα χάρισμα
Χάρισα τα λογία μου στα πόδια σου, μακάρι να
Λύσεις τον γρίφο
Μακάρι να καταλάβεις τον Νίκο
Έστω και λίγο μετά ατένισε την θάλασσα
Εγώ θυμίζω μυρωδιά των χειμώνων αφού τελειώσουνε
Σπίθα στην γωνία των τριγώνων
Κρύωσα μια νύχτα που έκαιγε
Αφού γεύτηκα το ξόρκι του πάγου πλήγωσα τα μάτια γοργόνων
Όταν ταξίδεψα στο κέντρο του κόσμου
Αντίκρισα τον υδάτινο ήλιο,το γαλάζιο έλατο
Εγώ δεν γράφω,απλά κουνώ το νήμα που συνδέει τον ουρανό με το μολυβί μου,σαν κουκλοθέατρο
Κάθε ανάσα μου πρόσληψη οξυγόνου
Αντίστοιχη να αντέξει την επόμενη ανάσα
Όσο κοιμάμαι το χέρι θα γεμίσει έναν άγνωστο άγραφο πίνακα
Tabula Rasa
Πόσο λυπάμαι που δεν κολυμπώ στην λίμνη
Είμαι σκιά σκηνοθέτη στο μαύρο έργο σου
Τώρα αποκομμένος κάπου στην σπηλιά
Σε φαντάζομαι σκαλίζοντας των λέξεων πορτρέτο σου
[Chorus]
Τη μια πέφτεις και την άλλη πετάς
Τη μια πνίγεσαι,την άλλη κολυμπάς
Τη μια καίγεσαι ,την άλλη δίχως σκέψη γίνεσαι ένα
Ένα με το κέντρο της φωτιάς
Τη μια χαίρεσαι,την άλλη πονάς
Τη μια σέβεσαι,την άλλη ξεχνάς
Τη μια στον ουρανό μένεις αριστούργημα
Την άλλη εκτιμάς το τελευταίο σου φτερούγισμα

[Verse 2]
Γεράκι χάρηκα
Και χαίρομαι κάθε φορά που καίγομαι
Μη ρωτάς γιατί βγαίνει μηχανικά
Χάνει και(?) νικά στη ρουλέτα
Ζωή που παίζεται
Μέχρι το τελευταίο λεπτό και με τα ιδανικά
Γράφοντας σπάω τις φυλακές τους
Και φτιάχνω μια νέα φυλακή ανάμεσα μας
Είναι αστείο,αλλά η μοναδική παρούσα
Του καθενός μάλλον κατοικεί στα σωθικά μας
Είναι φόρες που οι μέδουσες δεν θυμούνται
Ότι ζούμε και έτσι ζούμε
Είναι μερικές φόρες
Που πριν να γίνουμε πέτρα από τα μάτια τους
Έχω πολλά να πω και τα λέω με μεταφορές
Τα όνειρα μας κλειδωμένα σε μορφές
Συχνά τα χτίζουμε όνειρα και μορφές
Μετά πονάμε είναι επειδή καταλάβαμε πως ερωτευθήκαμε
Όνειρα όχι μορφές
Τα όνειρα διαφέρουνε απ'τις μορφές
Μα δεν το νιώθουμε
Ανοίγουμε στα δύο κανονικά πριν το τέλος
Ένας ήχος που θυμίζει φυσαρμόνικα αρκετά
Εδώ τελειώνουνε οι σύνθετες γραμμές
Ναι...
(2x)Ένας ήχος που θυμίζει φυσαρμόνικα αρκετά
Εδώ τελειώνουνε οι σύνθετες γραμμές
Bloody
[Chorus]
Τη μια πέφτεις και την άλλη πετάς
Τη μια πνίγεσαι την άλλη κολυμπάς
Τη μια καίγεσαι,την άλλη δίχως σκέψη γίνεσαι ένα,ένα με το κέντρο της φωτιάς
Τη μια χαίρεσαι,την άλλη πονάς
Τη μια σέβεσαι,την άλλη ξεχνάς
Τη μια στον ουρανό μένεις αριστούργημα
Την άλλη εκτιμάς το τελευταίο σου φτερούγισμα