؛{همخوان}؛
نگاها روم سنگینه همیشه
واسه مائه میگن تهران مریضه
مثه مارو كسی جایی ندیده
بم نمی خورین هیچ جوره

؛{قسمت اول}؛
تهران عجیبه؛ سختگیره همیشه اما
همه می دونن ما همیشه هرجا
بالا چارت واسادیم قویتر از بقیه
اون بالا چپ چپ نیگا به هركی رد می شه (چیه؟)
زاخار معمولی
دوس داشتی من بودی
بپا نتركی
از حسودی و نسوزی
انقدر تند می ریم پشتمون به بقیس
چونكه شهرمون جوره بامون سلیقش
شورشی و بی دلیل
خیلی كم مثه منو می بینین تو رپ
عین جیمی دین غولم!
بم نمی خوری
اگه لات بودی برا من
بات شوخی ندارم
من دیوونه م
میكوبم رو پیشونیت یه علامت
قرمز و "تق تق"
اینجا رسمش همینه
روز خوب می ره روز خیلی بد تو كمینه
دنیا هر روز همینه
چرخیده
مثل دافت توی دست بقیه

؛{همخوان}؛
نگاها روم سنگینه همیشه
واسه مائه میگن تهران مریضه
مثه مارو كسی جایی ندیده
بم نمی خورین هیچ جوره

؛{قسمت دوم}؛
تهران عجیبه
شهریه كه سخت می شه فهمیدش
لای كوچه ها رو شورو شیش چار ام
هیچ جا ام عین اینجا نیس
گرگ و میش با هم
مهربون گلو می پیچن و تخمو می كارن
همیشه قهرمانه، همیشه سرپاس
قوی و مواج عین بكای سمپراس
عمو تونی تنها توی لوله هاس
صدا جیغ ویغ شبا توی گوش ماس
خدا نزدیكمه، یه لوله بام زده
با سگا رقصیدم و رو جوجه هام كره
رو بال لاشخورا دوروورو دیدم
كه بهم می گه "بوم" وقتی سولوتركو می دم
بوم!
خیلی خاص، زاخار این تو خون ماس
صدامونو گوش كن چون پیچیده تو كوچه باز
دنیا بهم داده، بچه مونم توی راس
همه چیم خوبه داش
همه چیم روبراس

؛{همخوان}؛
نگاها روم سنگینه همیشه
واسه مائه میگن تهران مریضه
مثه مارو كسی جایی ندیده
بم نمی خورین هیچ جوره
نگاها روم سنگینه همیشه
مثه مارو كسی جایی ندیده
واسه همینه كه تهران عجیبه
واسه همینه كه تهران عجیبه...